- аталас
- сын.Туыстас, тұқымдас, ағайындас.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
аталас
Смотреть что такое "аталас" в других словарях:
ағайын — зат. 1. Туыстығы жақын аталас, бауырлас адамдар. 2. Жақын тартып айту … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жамағайын — зат. Туыстық жағынан онша жақын емес, аталас ағайын жұрт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жиен — зат. Күйеуге шыққан қыздан туған бала. Ұл мен қыздың нағашысымен туыстық білдіретін атау. Бала анасының әке шешесіне, аға інісіне және аталас, рулас адамдарына «жиен» болады. Жиеннен туған бала «жиеншар» аталады … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жәке — зат. 1. Әке, көке мағынасында айтылатын құрметтеу сөз. 2. Жалпы жасы үлкен ер кісілерге айтылатын құрметтеу сөз. Алысты жақынды аталас, рулас жасы үлкен адамдарды келіні «жәке» дейді. Бұл көбінесе Қазақстанның оңтүстігінде, оңтүстік шығысында… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қоңсы — зат. Кедей ауыл, кірме. Күнкөрісі нашарлау, ішіп жемі жеткіліксіз, әл ауқаты аз адамдар. Қоңсы бұрын бай, ауқатты адамдармен жанаса отырып, солардың қызметін істеп күн көретін. Тек аталас, рулас жақын адамдар ғана емес, туыстық жағынан алыстау… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
туған-туысқан — зат. Бір атадан тараған, аталас ағайын … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тума — зат. диал. Туыстығы жақын, аталас, туыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
амакі — (Жамб., Жам.) аталас туыстардың үлкені. Ол кісі бізге а м а к і болады (Жамб., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
денесінен күн көрінетін — (ҚХР) өте, тым арық. Белгілеп қойған озаншы бар еді, Айдармен аталас келетін, тыртиған д е н ес і н е н к ү н к ө р і н е т і н, үлкен аузына ұзын тістері әзер сыйып тұрған жас жігіт Бақырбай тыпырлай түрегеліп (Қ. Мұқ., Тай.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жақын-жанап — (Орал, Казт.) туысқан, аталас, сүйек шатыс. Мынау бір біздің ж а қ ы н ж а н а п еді, көзің қырын сала жүр (Орал, Казт.). Өзінің айналасына ж а қ ы нж а н а б ы н… жинап… отырған («Ж. жол», 22.10.1937, №84) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
